यसो हाम्रो कुरो पनि सुनिदेऊ न सरकार,
अलिकति हाम्रो पिडा नि लेखिदेऊ न गजलकार !
थानामा चाना काट्दा माना- पाथि नभरे'भा,
एउटा रिपोर्ट हाम्रोपनि लेखिदेऊ न थानेदार !
आधारभुत समस्याको नै समाधान छैन भने,
आन्द्रा-भुडि किन्न-बेच्न मिल्ने बनाईदेऊ न बजार !
लाखौ-करोडौमा हजुर खेल्नुस नो प्राँबलम,
यसो हाम्रो जिउ-ज्यानको नि मूल्य देऊ न हजार ।
मैले ओढ्ने रोयो आकाश, तिम्लाई के भयो ?
चोट लाग्यो मुटुमा खास, तिम्लाई के भयो ?
फूलका ति च्यातिदैछन्, जवान अङ्ग-अङ्ग,
हेर ठप्प बन्यो सुवास, तिम्लाई के भयो ?
काँडा हान्दै रमाउँदैछ, माहिर जून पनि,
चल्नै छाड्यो मेरो बतास, तिम्लाई के भयो ?
केहि छैन रुनु बाहेक, ह्र्दय छामि हात,
मेरो गुम्यो जिउने साहस, तिम्लाई के भयो ?
Hataarko kaam thiyo.
Chakka jaam thiyo.
Nawa shishu ko dhartimaa
Aaunu parne thaam thiyo.
Tara........
Sadak bhari taayar baalera
Murdabad ko laam thiyo.
Sadak maa murdabad garneko
Hijo haatmaa lagaam thiyo.
Nawa shishuko awasaan hudaa
Tulu tulu herne haraam thiyo.
Suneko thiye, kasaiko mahal chori bho.
Tara yaha aaja aafnai gazal chori bho.
Bhanthe sable dhan chori hunchha, ban chori hunchha.
Tara aaja aafnai, akkal chori bho.
Bhanthe sable tan chori hunchha, man chori hunchha.
Tara aafnai kuwako, jal chori bho.
Bhanthe sable amrit chori hunchha, preet chori hunchha.
Tara aafnai galako, sal chori bho.
मेरो छेउ कोमल भाव बटुली नआऊ
म ढुङ्गा हुँ काँचको मुटु लिई नआऊ
यहाँ कोही कसैमा समर्पिन व्यर्थै
समर्पणपछि झन तड्पिन व्यर्थै
सबै आफ्नो आफ्नै समस्यामा व्यस्त
कसैबाट केही आश गर्नु व्यर्थै
कुनै प्रेम कथाको आधार लिई नआऊ
किन मान्छे रुन्छन् यहाँ साथी खोजेर
हेर म खुसी छु एक्लै जिएर
तेरो प्यासभन्दा निष्ठो छ संसार
तेरो आशभन्दा अँध्यारो छ संसार
यहाँ जुनकीरीको किरण लिई नआऊ
खुशी हरु बाट्न नपाई पिढा मात्र पोखिन्छकी,
मन मुटु साट्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी....
सङ्गै बाच्ने सङ्गै मर्ने हात समाइ कसम खाउँ भन्छु,
देउराली मा भाक्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी ।
जुनी जुनी सङ्गै बित्ने माया प्रिती लाउँ भन्छु
आधाजीवन काट्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी ।।
तीम्रो मुहार मुस्कुराउन सधैं बहार लीइ आउँ भन्छु
बादलु झै फाट्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी ।
Salai kore bina aago, balchha pachutomaa
Basda basdai pani sharir, galchha pachutomaa
Sochdina ma bhane pani, baadhya paarchha sochna
Mana bhitra aandhi tufaan, chalchha pachutomaa
Aafai bata anjaanmai, thulai galti hudaa
Jindagi bhar tyahi kura, khalchha pachutomaa
Chhahari maa basa ya ta, hiun bhitra pasa
Bhitra bhitra mutu aafai, jalchha pachutomaa
Manbhari aandhihuri tyahi, aago salki didaa
Galdai gaako deha ek din, dhalchha pachutomaa
थोरै साथी पागल
अनि थोरै म
संगै मिसाएर पागलपन
घुम्दैफिर्दै
अझ धेरै बटुल्दै
शान्त तलाउमा छाल खोज्दै
मरुभूमिमा हरियाली रोप्दै
चैतलाई मङ्सिर ठान्दै
खहरेलाई थुन्ने प्रयास
सुर्यलाई छेक्ने कोशिष
सुनामी हिमाल पुग्ने आसमा
तर धरातल जहाको त्यही
सधै अपरिवर्तित यथार्त
अभाबका गुन्ताहरु पन्छाउदै
घुम्तीहरु सोझाउन खोज्ने,
नदीलाई कुलो ठाने,
हिमाललाई तराईमा झार्ने,
यस्तै यस्तै चेष्ठा
भौतिक सत्यमा मानवियता नाश भइरहेको देख्थे
शान्तअनुभवमा बन्धुत्वको आश भइरहेको देख्थे
स्वर्थताको सिमाना नाङ्गो आँखाले कोर्न सकिन्न
आज धर्तीमा आदरणीयता दास भइरहेको देख्थे
सबभन्दा महत्वपूर्ण,मानवमा आफ्नै अहम् हुन्छ
सबैको अन्तर्मनमा असत्यको बास भइरहेको देख्थे
यहाँ प्रत्येक शरिको अनुसन्धान गर्दा विश्व सामुन्ने
त्यसैले झुकाएर प्रतिस्पर्दाको रास भइरहेको देख्थे
मायामा संसार अडेको छ
मन-मनमा यो गडेको छ
विश्वास जसले गरेको छ
उ माथि-माथि चडेको छ
मायाले न जात भनेको छ
न धर्म वा क्षेत्र चुनेको छ
न धनि वा गरिब भेद छ
बस आकर्शणले बुनेको छ
