हिजो आज भयभित जिन्दगी बाचिरहेछ मान्छे
दिन दिनै शंशकित जिन्दगी बाचिरहेछ मान्छे
भोली काहा के हुने हो थाहा छैन कसैलाई
यस्तै यस्तै आतंकित जिन्दगी बाचिरहेछ मान्छे
रित्याउदै लादा खेरी भित्र भित्रै खोक्रो आदर्शले
विस्तारै त्यो संक्रमित जिन्दगी बाचिरहेछ मान्छे
के–के गर्ने कसो गर्ने भन्दा भन्दै बितेछ समय
पत्तै नभै अनिर्णित जिन्दगी बाचिरहेछ मान्छे
बीपी कोइरालाको पहिलो काठमाडौँ आगमन र उहाँसँग जोडिएका केही रमाइला प्रसंग मेरो स्मृतिपटमा ताजै छन् । कृष्णप्रसाद भट्टराईलाई साथ लिएर बीपी काठमाडौँ आउँदा उहाँहरूलाई भूमिगत राखेर सुरक्षाको बन्दोबस्त मिलाउने काम तत्कालीन नेपाली कांग्रेसका 'कोरग्रुप'का सदस्यका अतिरिक्त संगठन विस्तारमा लागेका हामीहरू जस्ताकै थियो ।
विसं २००४ को दसैँ-तिहारतिर हुनुपर्छ, बीपी बनेपा हुँदै काठमाडौँ प्रवेश गर्नुभयो । उहाँहरूको उद्देश्य संगठन विस्तारका साथसाथै केही व्यक्तिहरूलाई भेटेर पूर्णकालीन कार्यकर्ता बनाउने र पार्टी सञ्चालनका निम्ति चन्दा संकलन गर्ने पनि रहेछ । उहाँ काठमाडौँ छिरेपछि हामीले कहिले डिल्लीबजार त कहिले मैतीदेवी, कहिले असन त कहिले इन्द्रचोकका भित्री घरहरूमा बस्ने प्रबन्ध मिलायौँ । कहिलेकाहीँ त मुख्य सडकसँगै जोडिएका घरहरूमा पनि राख्यौँ, ताकि कसैलाई शंका नहोस् । त्यसै क्रममा उहाँ केही समय पूर्णबहादुर एमएको घरमा पनि बस्नुभयो ।
कतिपय अवस्थामा बीपीलाई हामीले वहालबाला कर्मचारीकै घरमा पनि लगेर राख्यौँ । त्रिरत्न साहूका अतिरिक्त डिल्लीबजारका सूर्यबहादुर बस्नेतको घर बीपी कोइरालाका लागि उपयुक्त स्थल हो भन्ने हाम्रो बुझाइ थियो । तर दुर्भाग्य, त्रिरत्न साहूको घरबाटै बीपी पक्राउ पर्नुभयो । उनी जवाहरातका व्यापारी थिए । बीपीसँग उनको कलकत्तामै छँदा चिनजान भएको रहेछ । उनले दुःखका बेला कहिलेकाहीँ सहयोग गरेका पनि रहेछन् । पछिसम्म पनि बीपी उनको कुरा गररिहनुहुन्थ्यो ।
जन्मी हुर्की बढ्या देशको नाउँ नसोध
गर्नु पर्छ माया अब, लाउँ ? नसोध
गुन् माथि गुनै, लाउँछिन् नेपाल आमा
सक्या छैनौ तिर्न ब्याज, साउँ नसोध
आक्रमण भाको छ हाम्री, आमामाथि
कहाँ लाग्यो अस्त्र भनि, ठाउँ नसोध
वेदनाका आँशु चुहि, ताल बन्दैछ
दु:खी आमा चट्ट छाडी, जाउँ नसोध
छिद्रै छिद्र पारेकाछन् आफ्नै भन्नेले
"बिना" मलम् भैगो तिमी घाउ नसोध
Jutta bina tai ra sutma ke hindnu thatiera
Byabastha nai tyastai chha yanha ke garnu rankiera .
Traffic niyam kada chha re jarimana tiraunchhan
Aafai hindchhan helmet bina bikema hakiera .
Dhaniko dosh ta mafi hunchha samjhauta garepachhi
Nirdoshilai nai doshi manchhan ghusadvara dhatiera .
Jutta bina tai ra sutma ke hindnu thatiera
Byabastha nai tyastai chha yanha ke garnu rankiera .
Mero jeevan mero gaatha sunne yahaa kohi bhaena,
Aafnai samjhi man ma unne yahaa kohi bhaena ??
Baiguni lai gunlaaudai apthyaro ma saath diye,
Gun samjhi dil bhitrai basne yahaa kohi bhaena ??
Maile ritu lai birsera sunaagaabha jhai fuli diye,
Subaash lina bhamara jhai dasne yahaa kohi bhaena ??
Aaja hajaarou lai haat failaai saath maage maile,
Kasilo tyo angaaloma kasne yahaa kohi bhaena ??
Yo nava barshako, shubhakamana chha hai
Khusi ra harshako, shubhakamana chha hai
Shanti ra sambidhan, laderai lyaunla
Saphal sangharshako, shubhakamana chha hai
Nikaalaun saathi ho, nikaas deshma
Uchit nishkarshako, shubhakamana chha hai
Milaun sabai jana, bhratritwa bhaavle
Vichaar vimarshako, shubhakamana chha hai
"यति जनासँग, यति रात, यसरि गरियो" उसको फुर्ती साथीहरु माझ ठुलो हुन्थ्यो । उ आफुलाई साथीहरु माझ एक नम्बर मर्द कहलाउथ्यो । भेट हुने वित्तिकै उ आजको रात फलानोसँग यसो गर्यो भनेर सुनाउथ्यो । उ जहिल्यै पनि फरक फरक महिला सँग रात बिताएको कुरा गर्थ्यो । प्रत्येक दिन यसरी फरक फरक महिलाहरुसँग रात बिताउन पाउदा गर्व गर्थ्यो उ । साथीहरुलाई चाहि डाह हुन्थ्यो "यसले मात्रै कति मौका पाएको होला कहिले काहि त हामिले पनि पाए पॊ" एकपटक धेरै दिनपछि उसलाई मैले गाउमा भेटे, तर पहिलाको जस्तो उत्साह थिएन उ सँग, हातमा एउटा कागज थियो मैले त्यो कागज उसको हातबाट खोसेर पढेँ । त्यो त उसको मर्दपनको सर्टिफिकेट रहेछ, किनकि त्यहा लेखिएको थियो "HIV AIDS positive"...
अज्ञानी छौं ज्ञान दिनोस सरस्वती माता
विद्या बुद्धि दान दिनोस सरस्वती माता
कुभावना हटोस् सबको सन्मार्गमा लाग्दै
इज्जत अनि मान दिनोस सरस्वती माता
निरक्षरले पढ्न सकुन प्रेम बढाई मनको
फोहर मैला जान दिनोस सरस्वती माता
प्रतिभाको मूल फुटी ढाकोस समाजमा
प्रतिष्ठा र शान दिनोस सरस्वती माता
Parkhiera basnu sanu sun liera aaunchu,
Dherai barsha khana pugne nun liera aaunchu.
Faateka ti bhittaharu taali rakhnu timi,
Rangyaaun bhittaharu chun liera aaunchu.
Biyogka geet bajai runchau bhanne sunchu,
Milanma nachna milne dhun liera aaunchu.
Faati sakyo hola timro makhamali choli,
Jaado garmi dubai dhaanne oon liera aaunchu.
Nepal namko rashtra kunai bhaugolik sima nabhai ek manav aatma yukta sarir bhaidiekobhae yatibela deshko sunnai nasakine hriday bidarak krandan sunna bibas hunuparthyo va niladamai niladamako chhap dekhnuparthyo va abiral aakramanle aafnai ragatko aahaalma dubeko, aspataalko saiyama mrityusanga ladiraheko athava pasabik yatanaka karan mrityunai bhaisakeko dekhnu parthyo hola. Tara rashtrako aafno aatma hudaina nat manav sarirnai tyasaile yi avastha ra sthiti dekhna ra sunna naparepani avastha bhane tyahinai ho junavasthama deshlai unnati ra rakshako jimma lieka bhaner manieka netaharulenai pu-ryaekachhan bhanne kurama dui matanai chhaina yo saswat satya paniho. Tyahi roop ra avasthama rashtra pugisakeko sabai nepalile bujhekachhan ra tyahiroopma herekpani chhan.
Prajatantra ya lokatantrama netale aafno chahana ra icchha anusar shaasan garne hoin jantako m'yandet liera sohi anusar kaamgarne pratinidhi patra matraho. Tara yaha chunabko bela barshako bhel sarah aaswasan badinchha jantako bhot liera mathi gainchha ani jantako m'yandetlai ekatira panchhayer aafno mud, aafno hit ra icchha anusar kaam garinchha, nepalma ahile bhairaheko tyahinai ho.
