Ke nai paauchhau timile ra hridaya lai tutaayera.
Aham kina garchhau yaha thulo jaat ko hun bhanera.
Ragat sabko raato hunchha ke paayau ra bhinnata.
Ruwaununai thiyo bhane kina gaasyau aatmiyata.
Ma bhitra ni mutu chalchha man bhari maayaa chha.
Sanai jaat ko bhaye pani manawata ko chhaayaa chha.
Maayaa bhanne thulaa saanaa dubai ko nai ustai holaa.
Yastai pidaa timilai didaa mutu bhaye man rolaa.
जब
बर्षभरी कुटो कोदालो
र डोको नाम्लो गरेर पनि
पाल्न सकिंदैन जहान
हात पसार्दा
कुहिएको चामल मिल्छ
बिदेशीको स्नेहपूर्ण दान
त्यसैले पेटमा पहिरो चलेपछि फेरि
समयमा हुँदैन निदान
र बस्ती नै सोत्तर हुने गरेर
अकालमा जान्छ मान्छेको ज्यान
तब
गलत लाग्छ मलाई मेरो देशको बर्तमान
भानु हाम्रा गौरव हुन् पुर्खा पौरखिला
अजम्वरी कीर्तिकथा मुर्तिएका शिला ।
मिर्मिरेमै ब्यूँझिएर मित्र बनी आए
सबैलाई सुहाउने मीठो गीत गाए
त्यही गीत सुसेलेर बग्दै आयौँ हामी
चुली माथि चुली नौला थप्दै आयौँ हामी ।
जति पाइला अगि बड्छौं चड्छौं जति चुली
ती सबैमा उनैको छ मीठो तोते बोली
त्यही बोली सम्झिएर भाका भर्दै आयौँ
उत्साहले सग्बगाई अघि सर्दै आयौँ ।
साहित्य र संस्कृतिका निकै प्रिय नामी
भानु हाम्रा सम्पदा हुन् सम्झदैछौँ हामी
अमरत्व त्यसैमा छ मुस्कुराउने सधैँ
कोही महान् हुन्न त्यसै विशेषता नभै ।
1.
Swatantra desh ko khula haawa maa hurkieki
Prakriti aama ko kaakh ma kheleki,
Mero shraddha le garda merai baneki,
Hasili swatantra jiwan sangini,
Yo swarthi samaj ko ghor andhakar ma
Kalpi kalpi roin jasto laagchha
Hridaya ko utpidan lai sahan nasaki,
Aansu jharda jharda khiin jasto laagchha
Ani malai eklai chhodi,
Katai gain jasto laagchha,
Malai unkai maya laagchha.
2.
Yo mero biyog ko bela
Kaha kaha tadha ko prabas jasto laagchha,
Ti sukhapurna ra ullasyukta atit ka ghatana samjhi samjhi
Malai chaupattai runa mana laagchha,
जीवनमा आरोह अबरोहहरु सधैँ आईरहने
तिता मिठा अनुभवहरु सधैँ पाईरहने
कहिले सफलताको सिढि चडिन्छ
कहिले असफलताको खाल्डोमा लडिन्छ
कहिले माया प्रेमले उमंगता ल्याउछ
कहिले विछोड्को पिडाले निश्तब्धता छाउछ
कहिले भाईचारा र सद्भावले आपसमा बान्छ
कहिले घात अन्तरघातको तिरले हान्छ
यहि हो जीवनको अन्तरकथा
याहाँ भन्दा फरक हुदैन सर्वथा
सफलता असफलता अईरहन्छन्
दु:ख सुख: पिडा छाईरहन्छन्
सफलता र सुख:मा नमात्तिनु
दु:ख र असफलतामा नआत्तिनु
मनबाट लोभ-पाप सव भगाए
अन्यको सेवामा आफुलाई लगाए
जीवन बाँच्नुको सार्थकता अवश्य होला
मनमा शान्ति र शमृद्धिले निश्चयै छोला
यी सव कुरा मनमा गुनौँ
यहाँ हामीलाई
आफ्नो अशक्तता नै प्रिय छ,
त्यसलाई छोप्ने अहङ्कार नै प्रिय छ !
त्यो उदाङ्ग पार्न खोज्ने तिमी को ?
यहाँ हामीलाई यो अलमल नै प्रिय छ,
यो धरमर नै प्रिय छ;
तर, हामी त्सोलाई त्यसो भन्न चाहँदैनौं;
त्यो भन्ने तिमी को ?
यहाँ श्रृङ्खला ल्याउन खोज्ने तिमी को ?
हामीलाई हाम्रो हार नै प्रिय छ,
दुर्गति नै प्रिय छ,
यो पसारो नै प्रिय छ,
उठाउन खोज्ने तिमी को ?
1.
Gallima fyaakiyeko maagnelai
Manis nabhandida
Maile sathi bhanera angaalna sakina,
Dhartima muskuraayeki daminilai
Aafno anukul samjhiyerai pani
Maile pyaar garna sakina,
Yesaile ta ma bhariko chihan khanera
Mera abhilasha ra kaamana haru lai
Maile purisakeko chhu,
Mera nirmaan ra daayitva haru lai
Maile bhulisakeko chhu,
Manau ma aafnai paridhi bhitrako
Agyaat bandi bhaisakeko chhu.
2.
Tara nasamjha aba bandi khuskanna
Jivanma parichaya napaayeka dherai ghaite haru
Yaha thuprisakeka chhan
नसजाउ कबिता प्रिय!, मेरो अङ अङ चोरेर
मुटु मेरो महभरि, आँतलाई तोडेर
नयन भाँती हिड्दछन्, नासिका छ सुगन्धित
जलप लाली गालाको, गोधुली लाई भरेर ।
नसजाउ.........
रितुहरु रमाउछन, बोल सुन्दर बोलेर
छटा सबै शर्माउछन्, परिहाँस जोडेर
पयर चलोश जता मेरो, झन्कारले बोलाउछ
उच्च छन गगन छुने, मादक्ता ती घोलेर ।
नसजाउ........
लज्जाहरु झुक्दछन्, मधुमास लाई फोरेर
लचक छ जो, भुलाउछन्, अप्सरा कोरेर
नर्तन गरेर देखाउछ, पवन झै बहेर
लौ है ताजा खबर आएको छ
शंघर्सको गित गाएको छ
१२ भुरे टाकुरे मिलेर
जनतालाई ठीक लाउने रे चिलेर !
जनताका नाममा जनताकै दोहन गर्ने
जसरि पनि आफ्नै खल्ति भर्ने
यो राजनीति हो कस्तो
जनताको नाम किन यति सस्तो !
संविधानसभामा बसि संविधान लेख्न छाडेर
के पाउने हुन् यीनले शान्ति र संविधान भाँडेर
को जनता, कस्तो जनता, कस्को जनता बुझ्नै कठीन भयो
जनताका नाममा क्रान्ति भन्छन् जनतानै भड्खालामा गयो !
Nayan din nayan umanga liera aaula, yahi kalpana garera
Nayan sandes liera aaula, yahi dil bhitra bharera
Aghillo din bida garinchha,
Tara pheri ! Akarmanyata ra utpatyang gatibidhiharuko
Uhi silsila dohoriyeko dekhda, mana nirasha le bharinchha.
Silsila yesto kahile samma rahane ho !
Kartabyahinta ra gantabyahinta lai kahile samma sahane ho !
Uttar sahaj chhaina, tara pani pauna sake,
Kaam sahaj chhaina, tara pani karak haru lai dauna sake,
Sayad hamile socheko ani duniyale khojeko,
