Satya ramaram tha chha malai!
Timrai pira le kha chha malai.
Ti adhara le ke chume the!
Naaga le dase jhai bha chha malai.
Satya ramaram thaha chha malai!
Timrai mohani laa chha malai.
Ti aankha le ke here the!
Thaharai pare jhai bha chha malai.
Satya ramaram thaha chha malai!
Timrai jhajhalko aa chha malai.
Tyo nidharma tiki ke talke the!
Tyahi tiki bhai basu bha chha malai.
तितो भए "तै खा भाई",
मिठो भए "मै खा भाई"!
झोलसबै बुहारीलाई,
चोक्टा सबै भाऊजुलाई!!
लिन हुदा "म तेरो दाई",
दिन पर्दा "कसो गरौ भाई?"
पाडो जन्मे "ला मेरो भाई",
पाडि पेवा भाउजुलाई!!
ट्वाक खाने तिमी दाई,
भेलीको ब्याज भाई लाई,
त्यसमाथि थर्काई अझै,
"किन भनिस भाऊजुलाई??"
मस्ती गर्ने झिल्के दाई,
पिटाई खाने तिन्के भाई,
काँडा सबै बुहारीलाई,
Mana nabhayera ni hoina,
Dhana nabhayera ni hoina tara,
Euta rahar adhuro chhodi aachhu,
Euta shahar adhuro chhodi aachhu.
Marna nasakera ni hoina,
Maarna nasakera ni hoina tara,
Euta kasar adhuro chhodi aachhu,
Euta jahar adhuro chhodi aachhu.
धोती न टोपी भएर
दुई दिन त गै गयो ।
चार दिनको जिन्दगी
दुई दिन त रै गयो ।।
बादरको पुच्छर जिन्दगी
लौरो न हतियार भैगयो ।
दाँत हुदा पाए पिडालु मात्र,
अहिले नारियाँल छ
तर खानि धोको रैगयो ।।
तन हुदा मन भएन,
अहिले मन भएर के गरु??
यता नक्कली उता सक्कली भई,
ऐँया मारे'बा !
धरापमा पारि,
ऐँया मारे'बा !
लोला भन्दै गोला हानि,
ऐँया मारे'बा !
हर प्वालमा पिकच्कारि छाडि,
ऐँया मारे'बा !
होली भन्दै ढोका फोरी,
ऐँया मारे'बा !
मित्र भनि हात जोडि,
ऐँया मारे'बा !
बलिष्ठ भीम र कोमल द्रोपती मिली,
ऐँया मारे'बा !
रंगरोगी बनाई मैरीमा पुर्याई,
Unka pareli jhukda jhukdathyo aakash,
Thiyo unma kehi baat,
Ho, khaas thiyin meri priyasi.
Ti oth haasda haasyo "Nirash",
Unko dhukdhuki sanga chalthyo saas,
Ho, khaas thiyin meri priyasi.
Jaba aauthyo jhari-chiso raat,
Ti angalo bhaijaanthe nyaano baas,
Ho, khaas thiyin meri priyasi.
Ti keshu sanga jaba maskanathyo bataas,
Aho! Kya hunathyo Gopi-Kishan raas,
Ho, khaas thiyin meri priyasi.
गल्ली-गल्ली र चोक-चोकमा ठडिएका छन,
बिभिन्ना मुद्राहरुमा-
पाषणयुगका अवशेषहरुसरि
आफ्ना नवपिडिका कल्पनाहरुमा
बाँध्य भई रतौली खेल्न,
कतै पङ्छीहरुका टेकसा भएर,
स्पेशल क्यालेण्डरका दिनहरुमा
अबिर र माला चढाईने
स्पेशल आकृति भएर,
आफ्नै रक्तबिजका
आयस्रोत भएर,
चुनावका बिशेष दिनहरुमा
आफ्नै माउसुलिका बलिका बोका भएर,
अनि कतै पार्टाईम मूत्रलय भएर ।
जीवितनै आफैदारा सहिद घोषितहरु
ब्यस्त छन संसद र सडकमा मुठ्ठी बजार्न,
भेडा जनता जुदाएर ताली पड्काउन ,
यति मात्र फरक छ
तिमी र हामीमा-
तिमी बुद्ध भयौ,
हामी बुद्धू भयौ.....!
तिमीले,
दु:खको कारण ईच्छ्या हो भन्दै
महल त्यग्यौ.....,
हामीले,
ईच्छ्या पुर्तिले दु:ख मेटिन्छ भन्दै
महल बनायौ......।
तिमीले
असल जिवनयापन गर्दै
मृत्युवरण मोक्ष हो भन्यौ...,
हामीले
माहापापी भएर नि
प्राण जोगाउनु नै धर्म हो भन्दै
मृत्यु सँगाल्यौ......।
तिम्रा छिमेकिहरु
तिम्रो संगतले
अँगुलीमारबाट भिक्षु भए...,
तर हामी
तिम्रा संतान
भिक्षुबाट अँगुलीमार भयौ...।
अन्याय र अत्याचारको
कालो कालको अन्तयको
निमित्त जब अनगनत
मशालहरु बल्दछन जुनकिरीसरि
अनि रक्तदिपहरु भर्भराउन थाल्छन
नया बिजयदिवश भित्रिने खुशीमा,
आमाहरु बिर सपुतहरुको माथामा
बिजयटिका लगाउदै गदगद भैरहेका हुन्छन,
अनि बहिनी र चेलीबेटीहरु
खुकुरी र तरबालका धार र वारका गीतहरुमा
नाचिरहेका हुन्छन,
तर,तबपनि,
आफ्नो पुच्छर मुनिको संसारको स्वाद लिदै
मस्त संग निदाई रहेका हुन्छन
भुस्या कुकुरहरु..........।
