पुसको कठाङ्ग्रिदो जाडो सडकमा कुद्दै छन् चम्किला प्राडो, बाहिर फुट्पाथमा स्यु स्यु चिसोले हात खोकिलामा, दुर दराजबाट आएको त्यो पथिक, दुर्गम र बिकट क्षेत्रको उत्थानका लागि हामीलाई साथ दिनुहोस भन्दै हिजो गाउँमा आएकाहरू आज सरकारमा बसेर नीति निर्माण गर्दै गरेका बेला आफ्नो दु:खको पोको बिसाउन हस्याङ फस्याङ गर्दै जाँदो छ भेट्न मनमा एउटा बिश्वास लिएर कि आफ्नो दु:ख पिडाको सुनुवाइ अबत पक्कै हुन्छ। यो अटल बिश्वासको पक्का कारण पनि त छ उ संग। हिजो कष्ट साध्य यात्रामा उसले भरपुर साथ दिएको छ। आफ्ना लालाबालाको मुख मोसेर उनिहरुको भोक मारेको छ। कठाङ्ग्रिदो जाडोमा आफु स्यु स्यु गर्दै एउटा भएको पाखि उनलाई ओढाइ दिएको छ। पुलिस प्रसासनको नजरबाट बचाउन झुप्रो भित्र राखेरकैयन दिन-रात चौकिदारि गरेको छ, मल मुत्र भाँडोमा थापेर विसर्जन गरेको छ। यो बिश्वासका साथ कि ,उसको गाउँ बस्तिको पनि दिन फिर्ने छ ।यत्तिकैमा उ पुग्छ गन्तव्यमा र देख्छ आलिसान महलको आँङ्गनमा उहि अघि सडकमा कुद्दै गरेको चम्किलो गाडि अनि देख्छ छेउमा ठिङ्ग उभिइको एक जना बन्दुकधारि पहरेदारलाई। काहाँ कसलाई के भन्ने हो भेउ पाउनै गाह्रो पर्छ उसलाई ।
Shailendra Kr. Thapa द्वारा रचना गरिएका लेखहरु - पृष्ठ ९
बाझो पार्यो धरति यो पाखण्डीले
राज गर्यो आज याहाँ सिखण्डीले
जे गरे नि हुने यो कस्तो चलन
धावा बोल्यो अस्तित्वमै बिखण्डिले॥
फुटमा नै भविश्यको खाका कोर्यो
कल्पनामै दुनियाको मन चोर्यो
सपनामा रमायो दुनिया याहाँ
पुस्तौलाई नै पुग्ने उस्ले सोह्र्यो॥
वलिदानी शंघर्ष त्यो चल्यो अरे
देशै दन-दनि हिजो जल्यो अरे
मरे कति अपांगको लेखा छैन
त्यस्मै टेकि उस्को भाग्य बल्यो अरे॥
Ma Saagar Hun Thaaneko Ta Khahare Rahechhu
Suknu Thiyo Kshanabhar Maa Nai Urli Bahechhu!!
Paat Patingar Dhungaa Maato Saath Liyera Gayen
Barshaa Rukyo Taagat Sakiyo Thandaaraam Bhayen
Kshanikataa Ko Unmaad Maa Behos Bhayechhu
Suknu Thiyo Kshanabhar Maa Nai Urli Bahechhu!!
Astitwa Mero Metinu Thiyo Nadi Maa Misiyen
Benaam Ma Barshaa Ko Parkhaai Maa Samul Chisiyen
Dekhina Jukti Nadi Ko Byanga Maile Sahechhu
Suknu Thiyo Kshanabhar Maa Nai Urli Bahechhu!!
रंगमा भंग जीवनमा ऊमंग, दिनभरि घुम्ने साथि-संगि संग
खुसिको यो हाम्रो पर्व, मनाउन पाउदा लाग्छ गर्व !
को आफ्नो को पराई, सवलाई हामिले आफ्नो गराई
द्वेश क्लेस सव मेटाई, जिउनु पर्ने हामिलाई
संस्कृति हो हाम्रो धरोहर, जसले बाँध्छ हामिलाई बरोवर
स्वार्थिका स्वार्थले गर्दा, हामि तिनकै भरमा पर्दा
टुट्न लागेको भाईचारा, पार्नु पर्छ हामिले गाढा
स्वार्थको भावना त्यागि आज, मनाउँ पर्व विहान साँझ
सद्भावको रंग सवमा हालि, जोडौ साथि मेचि-कालि
होलिको यो पावन पर्व, मनाउँ सवले गर्दै गर्व
फागुको यो पावन पर्व, मनाउँ सवले गर्दै गर्व॥॥
गतिछाडाहरुको छाडापन अन्त्य होस
मतिछाडाहरुको मति पनि सुध्रियोस
विकृति र विसंगतिको जो जालो छ
वर्ष सत्तरिमा त्यो सबै नै उध्रियोस॥
मातृभूमि माथिको अनादर नास होस
अनादर गर्नेको चपरि मुनि बास होस
इमानको खेति याहाँ फुलोस फलोस
वर्ष सत्तरि सोझाका लागि खास होस॥
सद्भाव र भाइचारा याहाँ फैलियोस
विभाजनकारिको अनुहार मैलियोस
स्वार्थि तत्वहरुको समुल स्वार्थिपन
वर्ष सत्तरिमा याहाँ सबै वइलियोस॥
दिन, हप्ता, महिना बर्ष हुदै दशकौ बितेछ आफु जन्मेको गाँऊ नपुगेको ! मन नलागेर होईन, प्रकृति संग पौठेजोरि खेल्दै बाँचेको ज्यान, कट-कट मन खाँदै बस्नु परेको छ। आज अचानक चौउर घरे ठाँइला बा आइपुग्नु भयो। पशुपतिनाथको दर्शन गर्न भनि आउनु भएको रहेछ। के छ गाँऊ घरको हाल-खबर भनेर के सोधेको थिँए, ठाँइला बाले आफ्नो मनको बह एक सासमा पोख्नु भयो...के हुनु बाबु ! ढुङ्गा-माटो त तीमिले छोडेर हिड्दा जस्तो थियो त्यस्तै छ। तर बाँकिको कुरा नगर। थिति-रिति बिग्रिएको छ, मान्छे एक-अर्काका दुश्मन भएका छन्। “मर्दाका मलामि बाँच्दाका जन्ति” भन्ने कुरा हराएको छ। पुरानोले भएन अब नयाँ बनाउछौँ भनेर आउनेहरुलाई पत्याईयो। ब्यबस्था पनि ल्याए। तर त्यस पछि केहि नयाँ भएन। बरु भस्मे खोरियामा नङ्ग्रा खियाएर हात-मुख जोड्ने जोहो मिलाउने हातहरु बिदेशिए। गाँउ बिरान भएको छ बाबु ! सुन्छु नयाँ बनाउन यता आएकाहरु पनि सप्रिएका र बिग्रिएका दुई थरि भएका छन् रे, तर ठाट-बाट सबैको उस्तै छ रे ! कुन सप्रिएका, कुन बिग्रिएका ! मेरै पनि दुईटा नाति नयाँ बनाउन हिडेका थिए। अहिले एउटा सप्रिएकाको भागमा, अर्कोचाँहि बिग्रिएकाको भागमा पर्या छ रे। डर लाग्छ बाबु, कुन बेला को कस्को शिकार हुने हो ! “सपनाको लड्डु खान जाँदा विपनाको सुख्खा रोटि गुम्यो बाबु” यस्तै छ हाल-खबर........!!
Baanche dekhna paainchha, aaja yo saakaar hudai chha
Aafu baseko pariwesh dekhdaa man dharadhari rudai chha
Hijo pariwartan ko paath padhdaa wa padhaaudaa
Muluk ra janataa lai sarbopari raakhinthyo
Saamantawaad ra tyaskaa naikeharu ko
Satyaanaas hunu parne kuraa bhaakinthyo
Saamaajik bikriti bisangati ani
Shoshan, daman, utpidan ko kaarak tatwa
Tyasai lai maaninithyo.
Ho, samaaj bikaas ko kram maa
Yo baadhak nai thiyo
Tara aaja !!
Saamantawaad ko pratinidhi sansthaa
Dhaleko chaar barsha biteko chha
Pheri pani yahaan,
Yadi khulaamanch ko bhaashan
Maatrai pariwartan hoina bhane
Yadi sanchaar maadhyam maa aaune
Antarwaartaaharu maatrai loktantra hoina bhane,
Pariwartan ko anubhuti huna sakeko chhaina
Baru uhi saamantawaad ko bhut le
Pariwartankaariharu lai jiteko chha
Bhrashtaachaar, kamisankhori, kaalaabaajaari
Abhaav, garibi, mahangi, asurakshaa
Lut, hatyaa, balaatkaar, apaharan aadi
Sabai sabai maulaaekaa chhan, phailiekaa chhan!!
Hijo nayaa kuraa pattaa laageko chha
Haraaeko shaanti ra sambidhan felaa pareko chha
Sagarmathaako tuppomaa basera,
Talatira niyaaldai gareko abasthaamaa
Sarkaar pramukh ra kraantikaari netaaharule dekhepachhi
Aavashyak kharcha-barcha ko chaajo-paajo milaayera
Kraantikaari bir yoddhaaharulai
Tyataa tarpha lina pathaune nirnaya bhayeko chha !!
Sambidhansabhaamaa chaar barsha dekhi gareko kaam fokat bhayeko chha
Talav-bhattaamaa kharchieko karodau rakam befwank gayeko chha
Hotel ra resort haru ko seminar ani goshtiko artha rahena
Ngaar-ngaar ngur-ngur, hokraa-hokraa ko pani maane bhayena
Aakhir hos pani kasari !
मानिसलाई मानिसहरु संग जोड्ने आस्था
वर्तमानलाई गतिशील बनाउने आस्था
भविश्य प्रति आशा जगाउने आस्था
विचार आस्था, शिद्धान्त आस्था
निष्ठा आस्था, व्यबहार आस्था
अनुशासित बनाउने आस्था
बाटो देखाउने आस्था !!
तर...
लाग्छ आज घाईते भएको छ आस्था
वाहकहरुको नास्ता भएको छ आस्था
कति हान्नु तिर याहाँ, कति रोप्नु झिरले
दुख्नु पर्नेलाई छुदै छुन्न, मरिने भो पिरले॥
श्रृष्टिको यो संरचना, सौन्दर्यको नमुना
चिथोरेर कुरुप पारे, गलिने भो पिरले॥
कान यीनका बहिरा भए, दिमाग खुराफाति
परिणामको ठेगान छैन, जलिने भो पिरले॥
लक्ष एउटै बाटा अनेक, मिलन बिन्दु छैन
मिल्यौ भन्छन् टाढिन्छन्, ढलिने भो पिरले॥
मालिको दुर्बुद्धि वा, अहङ्कारको मारले
फूलबारि उजाडिदो छ,पिलिने भो पिरले॥
