अब तिमी न आउ
तिमी न आएकै जाती
मेरो क्षितिज रग्ताम्य पार्न
मेरो आँगन मसानघाट बनाउन
तिमी अब दोर्ह्याएर न आउ
कहिले बम् बारुद बन्यौ
कहिले आतकं रात बन्यौ
कहिले ज्वालामुखी बनि जलायौ
त कहिले रगतका आहालमा
चुर्लुम्म डुबायौ
बबण्डरको हुरीहुण्डरी बनि
मेरो सुन्दर घरसंसार उडायौ
विस्फोटका ती छिटाले
आज पनि पोल्दैछ
त्यसैले तिमी न आउ
आज तिनै मर्महात
मेरा यी आँतमा
सहमतीका मल्हम लागेकोछ
भत्किएका मेरा पिढीं
हस्ताक्षरले लिपिएकोछ
चुडिएका मेरा सन्तानहरु
हातेमालोको साङलोले कस्सिएको छ
छट्पटिएका मनहरुमा
