मेरो सिंगो खुसि बन्यौ तिमी,
आँखा खुल्योकि टुट्ने
मीठो सपना बन्यौ तिमी,
मेरो पागल प्रित बन्यौ तिमी
शीतको थोपा झै फुट्ने
अतृप्त चाहना बन्यौ तिमी,
मेरो रित्तो बिपना बन्यौ तिमी
आँशु नै आँशुले लेखिएको
वियोगान्त कथा बन्यौ तिमी
Neeta Kc द्वारा रचना गरिएका कविताहरु - पृष्ठ २
Marubhumi jhai hunchha man
Sukkha-sukkha, chira-chira
Maya binako banjar chhati
Khali khali, aadhi aadhi
Kina laagchha malai
Kaapeka chhan ti othaharu kehi bolna
Kina laagchha malai
Gaala bharika dharsaharu muskuraudaichhan mutu kholna
Timra sochka parkhalharu
Dagamagaaye jhai laagchha kina malai
Timro aankha bharika biswash
Palaaye jhai laagchha kina malai
Anayasai bhetda unlai
Hadbadauchhu kina kina
Chitra bhitra dekhda unlai
Sarmauchhu kina kina
Nasodha malai
Kina dhadkinchha mutu, naamma unko baarambaar
Nasodha malai
Kina runchha aankha yaadma, unko baarambaar
Pratikshya ko premil calendar uni
Hardin naya, hardin jawan uni
Kehi din man laagchha rittiyera
Priyasi u meri
Kehi din man laagchha siddhiyera
Chhori u meri
Antar kewal
Dinu ani dinu nai thiyo
Antar kewal
Rittinu ra siddhinu nai thiyo
Aatmai dekhi rittidaichha u
Priyasiko lagi
Bhautik rupma siddhidaichha u
Aafni chhoriko lagi
Antar kewal
Maayaa ani maayaa nai thiyo
Antar kewal
Lekhna jaandina ma,
Kehi bhaabanaa haru janmanchhan shabda bani
Bollna jaandina ma,
Kehi shabda haru hurkanchhan udgaar bani
Maayaa garna jaandina ma,
Paribhaasaa maatra khotalchhu shabda haru khani
Timro huna sakdina ma,
Maayaa maatra garchhu kebal timro bani
Jindagi ko mulya jaandina ma,
Bidwan haru sanga bolchhu saar bhetielani bhani
Timi bata taadhaa hunu parchha bhane
Timro mutu chunu parchha maile
Taadhai bata niyaalnu parchha bhane
Saamunne na aau bhulna parchha maile
Aankha najudaau aanshu bagchha ahile
Chhalera aankha timro runu parchha maile
Bahaanaa nabanau mutu jalchha ahile
Chhodera timi lai jaanu parchha maile
Jhan jhan byathaa charkana thaalyo
Birsana khojda maayaa badhna thaalyo
कहाँ छौ तिमी, कस्तो छौ तिमी
जहाँ छौ तिमी, मेरै छौ तिमी
सुस्केराको भाकाले बोल म संग
पीडा मृत्युको खोल म संग
व्यथाले मुटु कति जल्यो होला
आगोले तिमीलाई कति पोल्यो होला
मरेर बिऊतिन फेरी मिल्ने भए
भोगेका पीडा भन्न मिल्ने भए भए
रोइ-रोइ पीडा सुनाउथ्यौ होला
म सुन्दा-सुन्दै मर्थे होला
सम्पुर्ण प्रेमीहरुको
समर्पण हुने दिन रे आज
प्रेममा समर्पण भई
मुटु साट्ने दिन रे आज
साटेर सुटुक्क मुटु,
प्रेममा बाधिने दिन रे आज
साटेर आस्थाको चिनो,
मायाको बाँचा गर्ने दिन रे आज
प्रेमका सागरमा डुबी,
संग-संगै बहने दिन रे आज
तेसैले
नसम्झ कुनै आफ्नालाई आज
मैले तिमीलाई मन पराएँ
पत्यार गरेनौ
तिमीलाई माया गरे
पत्यार गरेनौ
तिम्रा दुःखहरूमा दुखे
त्यो पनि पत्याएनौ
तिम्रा पौरख र प्रगतिमा गीत गाएँ, नाचे
अहँ त्यसलाई पनि विश्वास गरेनौ
तिम्रो नाम लेखे बाँसमा, ढुंगामा, दलिनमा
घरका भित्ताहरू र खाली ठाउँ जताततै
तिमीलाई देखाएँ एकदिन
तिमीले सब नाटक हो भन्यौ
तिमी दृष्टियुक्त दृष्टिविहीन बन्यौ
अविश्वासमा बानी पर्दै गयो तिमीलाई
सत्ययुगमा पनि थिएँ म
त्रेता, द्वापर युगमा पनि खडै थिएँ
कलियुगको उषाकालमा, सिद्धार्थको शिरमाथि
आज जस्तै जडै थिएँ
मैले त्यसयुगमा पनि
खडा हुनु थियो
अग्लिएर बडा हुनु थियो
जो थाक्थे यात्राले वा
सूर्यको प्रचण्ड रापले
तिनलार्इ सुस्ताउन ‑ सियाँलको
पिउँ लाग्ने घडा हुनु थियो
कतै एक्लै र कतै वरसँग
कतै जंगलमा र कतै घरसँग
उसैगरी खडा छु म
मानिसहरू उसैगरी निहुरिन्छन् मेरो फेदमा
र प्रत्येक शनिवार
सायद समुन्द्र हो जीवन
अनि म किनार - !
सायद समुन्द्र हो जीवन
अनि तिमी छाल - !
सायद समुन्द्र हो प्रेम
अनि म प्रेमीका
सायद छाल हो प्रेम
अनि तिमी साधीका
किनार र छाल हामी
क्षणिक नाता यो
किनार र छाल हामी
विछोड नै विछोड यो
विह्वल छु म
तिम्रो प्रतिक्षामा सधै
अघीर छु यो
तिम्रो मिलनमा सधै
छाल हौ तिमीलाई
फर्कनु पर्ने बाध्यता
किनार हुँ म
प्रतिक्षा गर्नु पर्ने विवशता
