Oho! Gharghar gharghar
Jharjhar o jharjhar
Jhilililli jhil
Sil sil milimil mil!
Oho hwarhwar hwarhwar
Jhan jhan jhan jhan jhar
Sirsir sirsir swaar
Oho gharghar gharghar
Jhilijhilli jhil.
Silsil bhil bhil bhil.
Chulpul chulpul chulpul
Dardar dardar dar dar dar
Sirbir sirbir swaar!
Oho gharghar gharghar
Jhilililli jhil!
Silsil milmil mil!
लक्ष्मी प्रसाद देवकोटा द्वारा रचना गरिएका लेखहरु - पृष्ठ २
(1)
Bhakundo prithviko ladibudi garaai phananana
Dido laattipaatti dina dina ghumaai chhinchhina.
Sadhai purba fenkdo dina dagurine paschim gari
Bhakundo khelne ko kuna dina chha adne kuna Hari?
(2)
Chha thulomaa thulo chaur ati nilo philimili
Sadhai batti baali bahut thari haansne hililili
Tyasai eklai haando ladibadi hune raatadina nai
Katai football khelne us taraf dekhyau ki ta kunai?
Okhara ko tyo haangaa maathi
Kukhuraa haru le kanikaa chordaa,
Brahma belaa jhuki sohordaa,
Dosaandha hudaamaa din ko jaati,
Maari ek chari le goli,
Mitho, tikho, bhanun ke? Saathi !
Mitho, tikho, bhanun ke? Saathi !
Dhobini le pagali boli !
Doli doli jaba tyo boli !
Khulna nasakne duniyaa kholi !
Swapana, bipanaa ko chha kinaaraa,
Bhaagisaki chha saath suteki,
Pyaari, vayasi, lajili meri,
Masta sangi pani, sambhaali saaraa,
Nidraa naun, nishaa ki doli !
Dhobini le pagali boli !
Vichitra hunchhan kshan haru kohi,
Bipanaa muski, sapanaa roi !
Tyas kshan maa kya amrita gholi !
Bodhisatwa le jaagyo boli !
Tyasakaa sura maa kiran karaaye,
Chhotaa nishi-nirvaan daraaye,
Yesto sanaatana swapna chhicholi !
Swargadwaar kaa kabujaa karaaye !
Pralayakaa saba senaa daraaye !
Vijayi dinkara ukle chuli !
Dhobini le pagali boli !
आइन् वर्षा हररर चढी वायुपङ्खी विमान,
पाङ्ग्रा घर्षी शिखर गरजी थर्कियो आसमान ।
झिल्के झिल्का, अचल मुख भो त्रासले नील गाढा,
चूली नाघिन् प्रकृति कलिलिन्, देखिंदै दूर टाढा ।
बाफैको हो रथ त हलुका, शानले त्यो विशाल
पत्रे बुट्टा रजत–तहमा पर्छ कल्सिन्छ छाल ।
मुस्किन् विद्युत् वरुणदुहिता साँवली कोमलाभा
गोरा डाँडा विचरन चुली उल्किई, देखिंदामा ।
फर्फर पार्छिन् चदर हलुका, लत्रिंदो, मेघ ह्वैन,
लाखौं मोती—लुङ नपहिरी चित्त बुझ्ने हुँदैन ।
पोल्टो झोली रतन—निधिका स्नेहले मुस्कुराइन्,
यौटा मोती—लुङ चुँडिन गै शैलमा झर्झराइन् ।
नाच्दी, कुद्दी, हरष उछली, यानमै आजलाई
आएकी ती तुहिन–कलिली पार्वती भेट्नलाई,
गाँऊ भन्छिन् जगत् छहरी स्वर्गको दिव्य तान,
ठाडा बन्छन् श्रवण कविका शीतलो सुन्न गान ।
आशङ्काले भुरभुर गुँडै सम्झिंदा पङ्ख नाना
जाओ बच्चाहरु नतरसून् गर्जिदा स्वर्ग–छाना,
लर्बर् गर्दा कुशल कमिला ! लौ गरे हे हतार,
तेसै ओर्ली चिर चकँरिंदो चील ! होला अबेर ।
तस्वीरै झैं अलि छिन उडी वायुले पक्ष फेर्दा,
सन्नाटामा तरुवरहरु ! उक्लिंदो खात हेर्दा,
पर्खी बस्थ्यो पवन पहिलो सुन्न फर्मान दूर
तिम्रा राजा सलिलनिधिका ! लौ सुने यो नुहेर !
Malik manis ! Hi hi haha !
Hi hi ha haha ! Hi hi haha !
Ishwor sanga ke maile magen buddhiko nitthur khar waradaan
Buddhi jo gundachha baaddachha bundachha
Pheldachha jeldachha haandachha theldachha
Pheri ropdachha pheri ukheldachha
Buddhiko baliyo kamajori tapaiharuko bokre shaan
Prakriti nautrane thelamathela theli nikaalnos padhnos la
क.
आकाश ! तँ लुकी पालिरहेछस् आफू खाने केवल अँध्यारो !
ए चोरीको ए रे अँध्यारो !
बिक्रीको,
हुँडारहरुको उल्लूकहरुको
षड्यन्त्रीको
दुःस्वपनीको, निशाचरको,
निर्भीकताको साम्राज्य !
ठुक्री, टुक्री, टुक्री जा
फुस्री, धुस्री, बिलाई जा
जा खण्डहरको बाटो !
जल् बल् अभिशापित हे !
ले, सल्की, मेरा
मूक वेदनाका आज्य !
ख.
म सुतेको मानिस हुँ,
जीविततातिर बेहोश !
म लुटेको मानिस हुँ
धनी र वञ्चित, निर्दोष !
हत्याराहरु भागिरहेछन्
छायाहरुका आड लिई
क.
क्या खुल्यो बिहान आज !
नीलिमाले फाली
सकल घुम्टो जाली !
ख.
वाल्मीकिको हृदयतुल्य व्योम निर्मलायो !
अभिराम क्या यो !
रात प्रातः आयो !
क्रौञ्चरुधिर थोर बेर नभमा छिर्बिरायो !
दिविमा जन्म ली दयाले !
करुण छन्द भै सुवर्ण ज्योति–लहर आयो !
कुँज्छन् हृदय डाली !
दर्शनभिलाषीलाई दिव्य देव प्रकट हुन्छन्
उक्ले अंशुमाली !
Ka.
Prakriti le jaba byangya rekhin
Cheharaa tinka bane,
Nepali ko bhaan lekhin,
Baan bho hamro bhane.
Kha.
Sab gadha le khush le ainke,
Bhyaagutaa le gaaye ken ken,
Bho bhujanga jaati prasanna,
Maatribhuka pushpa roye!
Dhanya tinko janma dhanya!
Ga.
(Huna ta keval shukrakira!)
Jyotishi le naam raakhyo
Kohenoor! Waah! Bishwahira!
Naam jasto byangya ke chha?
क.
छीः छीः दूरदूर गरिएको हुँ !
सबले आँखा तरिएको हुँ !
आदिम मनुको बदमाशीले
तर पृथिवीमा बरिएको हुँ !
दिव्य शल्यको दैनिक साधनमा
स्रष्टाले दरिएको हुँ !
ख.
बेकार सराप्छौ तिमी मलाई
सुन रे मेरा शठ भाइ !
मुनिको मनको काँढा मै हुँ,
खोल्ने दोस्रो लोचनलाई !
फूल–अन्धा छन् दुनियाँ सारा
तिनले घृणा खूब गरिएको हुँ !
वीर, शहीदहरुको पथ तर,
निर्माण हवस् भनी, विरिञ्चिकरले
जीवन वनमा छरिएको हुँ !
क.
एशियाली जागृति–युग–शिशु
हामी उषासुत नयपाली
हामी हिमालय–तनय पिपासु
चढेन चुचुरा करमाली ।
ख.
हामी बुद्धका भूका उद्भिज
जानकी–फूलका मधु–आली,
अरनिकोका अङ्गुल–ज्योति,
पृथिवी–नारायण बाली ।
ग.
त्रिभुवनका हौं स्वप्न सुनौला,
महेन्द् उपवन पौधाली
