हान्यौ लात टुक्रियो मन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
चोटै चोट बल्झियो झन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
मुटु भरी माया दिएँ, जिवन सुम्पेकै त थिएँ,
छोड्यौ आज मेरो आगन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
आँशुको ताल भयो, यो कस्तो बबाल भयो,
फिर्ता देउ मेरो चुम्बन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
अचानोमा पारी गयौ, जिउने आश मारी गयौ,
अलग भयो एउटै धड्कन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
धिक्कार छ बाँच्नु भन्दा, मरी गए जाति हुन्थ्यो ।
यो पापी संसार छोड्दा, जे-जे हुन्थ्यो माथि हुन्थ्यो ।।
आँशुको आहालमा, निर्थुक्क भिज्छुँ बरै,
देह आत्मा अलग भए, किन नाना-भाति हुन्थ्यो ।।
एकान्तमा बेसहारा, जिवन् आज जिईरहेछुँ,
मर्दा बरु मेरो पछि, मलामीको ताँती हुन्थ्यो ।।
मुटु हुँदा-हुँदै पनि, ढुङ्गा जस्तै लाग्छ मान्छे,
छोडुँ छिट्टै प्राथना छ, मेरो त्यस्तै छाति हुन्थ्यो ।।
Gajal bhitrako baharma timrai naam chha.
Yi mera pratyek raharma timrai naam chha.
Ma lekhchhu gajal rudai rudai timro yaadma,
Kasam, sapnako laharma timrai naam chha.
Timrai naam japdachhu bhakkano futda manma,
Prabhati kiranko praharma timrai naam chha.
Shindurle mul dhoka banda gari parai bhayau,
Ma runda aashuko naharma timrai naam chha.
विना सित्ति नेपाल बन्द आन्दोलन किन हो?
चोक चोकमा टाएर बालि पुत्ला दहन किन हो?
दिन दहाडै हत्या अनि गुण्डा गर्दी चल्छ देशमा
जन्ताको नैसर्भिक अधिकार हनन किन हो?
यै देशका सन्तति हौ, बुझ ओए सासकहरु
मर्ने अनि मार्ने कार्य झन-झन किन हो?
आमालाई लात मार्दा सराप्ला ति आँशुले
चक्काजाम राँके जुलुश दन-दन किन हो?
तिमी बिना मर्छ भनि दिनु निर्झरालाई !
हो छट्पटि गर्छ भनि दिनु निर्झरालाई !
हरक्षण हरपल यादै यादमा टोलाउदै
मेरो मुटु चर्छ भनि दिनु निर्झरालाई !
बाडुल्की लाग्नै छोड्यो सम्झिन छोड्यौ सायद
आँखा आँशु भर्छ भनि दिनु निर्झरालाई !
समयले अलग-अलग बनायो 'प्रियसी'
सँगै जिउनु पर्छ भनि दिनु निर्झरालाई !!
लायाको बाहुल्या प्रिती छोणीगै मैनाले ।।
पराईको शिन्दुर्या घुम्टो ओणीगै मैनाले ।।
एकलै छुँ रुल्ल-टुल्ल दुनियाँका माँझ,
आफु बाईगै मेरो मुटु फोणीगै मैनाले ।।
मेरा घर आग् लगाईगै मुकी जिउनै जलाई,
डोलि चणी अर्कै घरबार जोणीगै मैनाले ।।
मुकन भारभारका दु:ख जन्जाल्या प्रितीले,
ज्युदै मुई खाडल भित्र तिणीगै मैनाले ।।
त्यो तितो अतितका कहानि थुप्रै छन् ।
आँशुले भिजेका सिरानि थुप्रै छन् ।
म, म भित्रै कुण्ठित छुँ वियोगमा,
यदपि सनौला विहानि थुप्रै छन् ।
बल्झिन्छन् घाउ तिमीले छोडेका,
मुटुमा खत र निशानि थुप्रै छन् ।
म पनि हुँ, तिमी मात्र होईनौ दोषि,
प्रेममा कसम्! वैमानि थुप्रै छन् ।
म, मानव हुनुको रहस्य खोतल्दैछु ।
यहाँ सब हुनुको रहस्य खोतल्दैछु ।
ईच्छा सबै कुण्ठित गरेर बाँचे म त,
यो सम्भव हुनुको रहस्य खोतल्दैछु ।
अल्प छ यो नेपाल भन्दछन् महाकवी,
र गजब हुनुको रहस्य खोतल्दैछु ।।
मान्छेहरु दानव भएछन् मान्चित्रमा,
कतै, रव हुनुको रहस्य खोतल्दैछु ।।
मलाई जहान पाल्नु छैन ।
भत्केको छ घर टाल्नु छैन ।
बिदेशमा रगत बेचेर मेरो,
सिस्नुमा नुन हाल्नु छैन ।
म भिमशेनको छोरा हुँ आमा,
बाबाको ईज्जत फाल्नु छैन ।
निभ्न देउ चुलोमा आगो बरु,
स्वाभिमान गुमाई बाल्नु छैनँ ।
मलाई उत्ताउलि असाध्यै मन पर्छ !!
अर्काकी बेहुलि असाध्यै मन पर्छ !!
गोलो अनुहार हिस्सी परेकी प्राय
गहुँगोरी बाटुलि असाध्यै मन पर्छ !!
बुढी त छे घरमा सानि छे उ तर
त्यो भन्दा ठुलि असाध्यै मन पर्छ !!
बदमास हुन्छन रे अचेलकी ठिटीहरु
गृहिणी घरमुलि असाध्यै मन पर्छ !!
