Devre aankha farfaraayo ke hune ho feri
Purai sharir thartharaayo ke hune ho feri
Hukuchil le karaaera kulachhin bho sadhain
Bhyaguto ni tartaraayo ke hune ho feri
Sabai kura beswaadila mithaas chhandai chhaina
Timmur jhai parparaayo ke hune ho feri
Charai tira bisangati dekhda chhati dukhyo
Lagaataarai charcharaayo ke hune ho feri
आमा तिम्ले जन्मदिइ धर्तिमा छुवायौ l
दुद धारा अमृत प्याई हामीलाई हुर्कायौ l
आफ्नो मुटु फुटाएर हालि दियौ भित्र l
नखाएर भोकैबस्यौ हामीलाई खुवायौ l
रातो दिन मायागर्यौ जागा बसी बसी l
हामी लाई हँसाएर आफूलाई रुवायौ l
मनभरी पीरलियौ आफ्नो खुसी बिर्सी l
हामीलाई पार लगाई आफूलाई डुवायौ l
Dashain aaye pani aanshu giraayerai aayo l
Chhiya chhiya paari mutu chiraayerai aayo l
Tayari ma laageholan aafanta ra saathi l
Aafu lai ta daldale ma chhiraayerai aayo l
Dimaag ma ghumiraakhne jamara ra tika l
Samjhana ko charko mulya tiraayerai aayo l
Ojhel ma paari sabai sukha, shanti, chain l
Dukhai dukha ko bhavasagar bhiraayerai aayo l
Jati chot khapera ni Gangaji bhai bahyau aama
Bachunjelai abhaav ra asantushti sahyau aama
Rato din doko, naamlo, ghaas sanga prem gaasdai
Yinai lai aafna darda sadhai bhari kahyau aama
Santati lai hurkauna dukhai dukha ra pidaa jhelyau
Jindagi ma kayau din bhokai naangai rahyau aama
Nakhai nakhai kaam garda nimtiyera rogharu
Shok surta badhdai gaye sahrai jirna bhayau aama
किन गज़ल लेख्नु पर्यो सारिदिन्छु म त
सही नाम र ठेगानालाई मारिदिन्छु म त
थाहा नभे आफ्नै हुन्छ पाए ठिक्क पार्दै
गोहीका झैँ स्वार्थी आँसु झारिदिन्छु म त
बधाई र प्रशंशा ले भरिएलान भित्तो
यथार्थ लाई बैतरणी तारिदिन्छु म त
गज़लकार भएँ भन्दै साथीसंगाती लाई
धाक धक्कुसंगै मख्ख पारिदिन्छु म त
मर्नु सम्म मरिसक्यो, अब मर्ने छैन
पर्नु सम्म परिसक्यो, अब पर्ने छैन
अभाव र बेदनामा, पिल्सिएर आँशु
झर्नु सम्म झरिसक्यो, अब झर्ने छैन
वारी पारी जता ततै, हण्डर र चोट
छर्नु सम्म छरिसक्यो, अब छर्ने छैन
प्रकृतिले ठग्ने कहिले, दैव पनि ठग्ने
गर्नु सम्म गरिसक्यो, अब गर्ने छैन
Ashantiko aago sadhain dankiyera desh dubyo
Simaanaama bairiharu tankiyera desh dubyo
Aafno aukaat birsiyera thulathalu bandai hidne
Chyaau jasta neta sabai sankiyera desh dubyo
Niji swaartha maulayera charai tira dhakda kheri
Bikas ka purwadhar nai thankiyera desh dubyo
Jata tatai kaam bhanda daam pyaro hundai jaadaa
Bhrashtachar ka mota jhinga bhankiyera desh dubyo
Bharosaa garethen dhalyo aaja pheri
Kharaani bhaerai balyo aaja pheri
Diyau ghaat dhoka kasam birsanaale
Bichaarera mastak galyo aaja pheri
Udaayera swapna adhik shunya paardai
Manaimaa huri po chalyo aaja pheri
Kapat le sabai cheej nikhaarera lutdai
Adharmi nithur le chalyo aaja pheri
यति छिटै जिन्दगीका पाटाहरु फेरिएछन
थाहै नपाइ गन्तव्यका बाटाहरु फेरिएछन
हृदयलाई बिच्छ्याएर माया प्रेम सजाएको
स्नेहालु त्यो आँगनीका माटाहरु फेरिएछन
किट पत्थर फुटाएर बनाएको बगैँचालाई
चट्ट पारी सिङ्गारेका साटाहरु फेरिएछन
थोप्ला थोप्ली बटुलेर दिनानुदिन बहाएको
रगत तथा पसिनाका टाटाहरु फेरिएछन
Swarga jasto sansaar ma, Sita jasti naari
Sukomal bhawana ma, haasthyo ghar baari
Sushma ko jyoti aaune sadhai mirmire ma
Prabhati le naulo kiran chharthyo waari paari
Dhakamakka kusum le khusi chhaayo dil ma
Haasi khusi failiyeka ban paakha ghaari
Puja, paath, archana ra sadbhavana baaddai
Sadprem le bhakti bhaab hunthe man kaari
Santosh le ramauthyau sukh, shanti, ghar ma
Aapas ma maaya prem sabai sadaa chaari
