Eklase Raani Ban Maa
Gol Kaatyo Kaami Dai Le
Grishma Ko Polne Ghaam Maa
Bhijdai Pasinaa Le
Gol Paari Paari Herchha
Kaami Yataa Utaa
Dekhchha Bolne Chalne Chitra
Samir Maa, Naachne Lataa.
Khaaldo Khani Polchha Gol
Jivan Ko Tyai Ho Mol
Shahar Ghumi Ghumi Bechchha
Jivan Ko Mol
Ek Maano Pitho Kini Jaanchha Kaami Ghar
Kamini Laai Bhanchha Kaami Bhok Laagyo Tara
Pitho Laai Mitho Banaa Khaaunlaa Duwai Janaa
Bholi Pheri Gol Kaatchhu Ke Ko Malaai Dara
Kamini Le Bhanchhe "Raajaa" Mero Gunyu Chhaina
धर्मराज थापा द्वारा रचना गरिएका कविताहरु
Suna he saathi ! Chhappar bhitra koili boleki
Basanta ritu paaechha kyaare hridaya kholeki
Dekhinchha naulo banako drishya dhapakka phuleko
Suninchha naulaa madhuro dhwani hridaya khuleko
Yatikaa din chhipera basi kun phool paatamaa ?
Aaja tyo, boli sangeet gholi juneli raatamaa
Maandachhe malai bhandachhe 'Ko ho !' mohani phijaari
Yo basantamaa khelaun na raajaa manako juhaari'
Shabdale 'Ko ho' nachine jasto gardachha malai
Bhaawanaa khelne tyo hridayile chindachha malai
Dhamilo pardaa chyaatera herchhe ujyaalo chhapparamaa
Sunaulaa saari tyo phoolbaari reshame chahuramaa
Raataki raani koili naani jhiktachhe taranga
Tyo boli suni manamaa guni man hunchha bharanga
Piunchhe masti herdachhe masti haangaako koili
Lagaai tak taangeko jhool basanta juneli
Raatako maankhaa khulechha saathi ! Laagechha basanta
Yo bana bhitra ma pani daakchhu bhaawanaa ananta .
म भात खान्न ए आमा, उम्काइद्यौ घरका जहान ।
नेपालका सीधा-सीधा उस्तै छन् भने
पहाडका गोरेटा ती उस्तै छन भने
हक लाग्ने बोली बोल्दा धक लाग्छ भने
अन्यायमा न्याय पर पर हुन्छ भने
म भात खान्न ए आमा, उम्काइद्यौ घरका जहान ।
ऋण लाग्यो तिर्छ भनी नेपालका छोरा
विदेशिए कति कति हुँदै कर्महारा
जोश झिके होश नपाई ज्यान दिए भने
आजसम्म फर्की यतै आएनन् ती भने
म भात खान्न ए आमा, उम्काइद्यौ घरका जहान ।
दशनंग्री खियाएर जल्ले गर्यो काम
उही सुत्छ पाटीभित्र भोकै हरे राम !
हुन्छ धनी अर्कै उसको पसीनाको मूलमा
बसी खाने कीरा लाग्छ हृदयको फूलमा ।
म भात खान्न ए आमा, उम्काइद्यौ घरका जहान ।
नेपाली कहाँ गयो हाम्रो गीत यसै हरायो ।
पहरा नै थर्काउने हाम्रो मीठो गान
विश्व-दिल फर्काउने हाम्रो ठूलो शान
नमिल्काऊ धूलामाथि नेपालका राजा !
दिलसंग दिल जोरी अघि लागौं बाबा !
हामीलाई कर्महारा कल्ले बनायो !
छायामनि सुसेलीमा नगाएको हैन
दर्द पोखी सारंगीमा नरोएको हैन
मागी खान कल्ले पार्यो यो नेपालीलाई
नेपाल नै मेरो भन्छ पाखाकोले आई
अनारकली आयो भन्दै ढ्वाङ करायो
हाम्रो गीत यसै हरायो ।
दुइ बार जर्मनसित नलडेको हैन
सतलज र काँगडा नलिएको हैन
संसारको अग्लो घूरी नचढेको हैन
हरुवा भै यो नेपाली फर्किएको छैन
जति बुझ्यो उति किन आज डरायो।
ए मेरी रानी ! निर्मल पानी ! जुनमा टल्केकी !
अन्कौं रंग लिएर तिमी झलल झल्केकी !
कसरी झर्यो कसरी बस्यौ कर्कले पातमा,
हृदय मेरो तानेर लिन्छ्यौ जुनेली रातमा ।
शीतल हावा सिरीरी चल्छ पातमा खेलेर,
तिमीले झिक्छ्यौ अनौठा नाच चञ्चल बनेर ।
सुनौला विन्दु ! ए सानी इन्दु ! दिलमा बसेकी,
टाकुरी मेरो हृदयबाट छहरा खसेकी,
एकान्त बीच अँधेरी खोल्सा खेलेकी,
ए कति राम्री सुन्दर सङ्ली जूनमा फुलेकी ।
कसरी अड्छ्यौ अनौठो चाला लिएर पातमा,
आँधीले सुट्ट अनन्ततिर लैजाला साथमा ।
विश्वको पात जीवन थोपा मर्त्यमा टल्केको,
स्वर्गको ज्योति हृदयभित्र देखिन्छ झल्केको ।
सपने बास कर्कले पात नासिन्छ भनेर,
