उद्घोषकले श्रीमती मैयादेविलाई मञ्चमा आएर महिला हिंसा बिरुद्द,लैङिगक असमानताले गरिएको भेदभावको बारेमा बोल्न आमन्त्रण गर्दछ।
मैयादेवि मञ्चमा आउँछिन्।हात हल्लाएर अभिवादन गर्छिन्।सबै ताली पिट्छन्।
मैयादेवि चर्को स्वरमा"हामी आधा आकाश ढाक्ने नारी अब कसैको अधिनमा बस्न हुन्न।क्रान्ति गर्नुपर्छ।हामी माथि अन्याय गर्ने भनेको पुरुष हुन्।पुरुषबादी सोचका कारण हामी पछाडी परेका हौ।यो पुरुषप्रधान समाजको प्रतिफल हो।यसको बिरोध गर्नु पर्छ।अब हामी महिलाहरु एक भएर अगाडी बढ्नु पर्छ।"
फेरि तालीको गड्गडाहड गुञ्जिन्छ।
"मैयादेवि जिन्दाबाद" भिड नारा लाउन थाल्छ।
Bina Tamang द्वारा रचना गरिएका लघुकथाहरु
"क" पात्रको साहित्यकार बनेर नाम कमाउने ठूलो अभिलाषा हुन्छ । शहरको सम्पन्नशाली तर प्रतिष्ठित् हुन संघर्षरत पात्र । दुईचार शब्द कोरिहाल्ने तर न त्यसमा रङ्ग हुन्थ्यो न ढ्ङ्ग । रस र बिम्ब कुन चरीको नाउँ हो पत्तै छैन । "ख"पात्र ग्रामिण परिवेशको निम्नमध्यम वर्गिय परिवारमा जन्मिएको । अभावले ग्रसित मस्तिष्कमा शब्दहरुको उछालपछार हुने । जसो तसो खर्चले भ्याए सम्म भाषामा स्नातक सकाएको हुन्छ । शहर छिरेर केहि गरिहालौं भन्ने सोचले आक्रमित हुन्छ । रचनात्मक हिसाबले शसक्त हुन्छ । सृजनाको बाढी ल्याउन सक्ने क्षमता तर सबै रचना , सृजना नोटबुकमै सिमित हुन्छ । रहर हुन्छ केहि कृति जन्माउने प्रकाशित गर्ने तर कुरो उहि अर्थको । घुम्दै फिर्दै रुम्जाटार भने झै हुन्छ । अनि आफ्ना सारा रहरहरुलाई लात हानेर भौतारिदैं हुन्छ जागिरको खोजीमा ।
यसै क्रममा "क" र "ख " को भेट एउटा मध्यकले गराईदिन्छ ।
